மூவொரு கடவுள் பேரன்பைப் பொழியும் கடவுள்! பெயருக்குக்கேற்ற இளைஞன்

I நீதிமொழிகள் 8: 22-31
II உரோமையர் 5: 1-5
III யோவான் 16: 12-15
பேரன்பைப் பொழியும் கடவுள்!
பெயருக்குக்கேற்ற இளைஞன்:
தனது கணவர் மற்றும் பிள்ளைகளால் கைவிடப்பட்ட அந்த மூதாட்டி தனியாகத்தான் வாழ்ந்து வந்தாள். திடீரென அவள் நோய்வாய்ப்பட்டுப் படுத்த படுக்கையானாள்.
இந்நிலையில் அவளைக் கவனிக்க யாருமே இல்லை என்பதை அறிந்த, அதே பகுதியில் வசித்து வந்த அன்பு என்ற இளைஞன் மருத்துவரை அவளிடம் அழைத்து வந்து, அவளுக்குச் சிகிச்சை அளித்தான். தவிர, அவளுக்கு அருகிலேயே இருந்து, வேண்டிய உதவிகளைச் செய்தான்.
இதையெல்லாம் பார்த்துவிட்டு, அவனுடைய வீட்டில் இருந்தவர்களும், அவனுக்கு அறிமுகமானவர்களும் அவனிடம், “மற்றவர்களுக்கு இல்லாத அக்கறை, உனக்கு மட்டும் ஏன்?” என்று கேட்டதற்கு, அவன் தன் கண்களில் ஒளி மின்ன, “கடவுள் என்மீது பேரன்பு காட்டுகின்றார். அதில் பாதியாவது இந்த மூதாட்டியிடம் காட்ட வேண்டாமா?” என்றான்.
ஆம், இந்த நிகழ்வில் வரும் அன்பு பெயருக்கேற்றாற்போல் அன்பாய் இருந்தான். அவன் காட்டிய அன்பினால் மூதாட்டி விரைவில் நலம்பெற்றாள். இன்று நாம் மூவொரு கடவுளின் பெருவிழாவைக் கொண்டாடுகின்றோம். மூவொரு கடவுள் அன்பிற்கு இலக்கணமாக இருக்கின்றார். நாம் எப்படி மூவொரு கடவுளைப் போன்று அன்பிற்கு இலக்கணமாக இருப்பது என்று சிந்திப்போம்.
அன்பைப் பொழியும் கடவுள்
இறையடியார் ஒருவரிடம் இளைஞன் ஒருவன், “மூவொரு கடவுளைப் புரிந்துகொள்ள முடியவில்லையே!” என்று சொன்னதற்கு அவர், அவனிடம், “ஒரு புழுவினால் மனிதனைப் புரிந்துகொள்ள முடியுமென்றால், உன்னால் மூவொரு கடவுளைப் புரிந்துகொள்ள முடியும்” என்றார். அந்த இளைஞன் வந்த வேகத்தில் திரும்பிச் சென்றுவிட்டான்.
மூவொரு கடவுளை விளக்குவதற்குப் பலரும் பலவிதமான உருவகங்களைப் பயன்படுத்தினாலும், அவையெல்லாம் முழுமையில்லாத விளக்கங்களாக இருக்கின்றன. ஏனெனில், மூவொரு கடவுள் ஒரு மறைபொருள். அவரைப் புரிந்துகொள்வதற்கு முயற்சி செய்வதற்குப் பதில், அன்பு செய்வதே தலைசிறந்தது. மூவொரு கடவுளை அன்பிற்கு இலக்கணம் என்றால் அதில் மிகையில்லை. காரணம், அன்பிற்கு அன்பு செலுத்துபவர், அன்பைப் பெறுகின்றவர், அவர்கள் நடுவில் இருக்கும் அன்பு என மூவர் தேவைப்படுகின்றனர். இங்கு அன்பு செலுத்துபவரைக் கடவுள் எனவும், அன்பைப் பெறுகின்றவர் இயேசு எனவும் கொண்டால், அவர்கள் நடுவில் இருக்கும் அன்பைத் தூய ஆவியார் எனக் கொள்ளலாம். இதனால்தான் திருத்தூதர் புனித யோவான், “கடவுள் அன்பாய் இருக்கின்றார்” (1 யோவா 4:8) என்கிறார்.
மூவொரு கடவுள் அன்பாய் இருப்பதால், தந்தை, மகன், தூய ஆவியார் மூவரும் ஒருவர் மற்றவரை மாட்சிப்படுத்துகின்றனர். முதலில், இயேசு தந்தை தன்னிடம் ஒப்படைத்த செயல்களைச் செய்து முடித்ததன் மூலம் அவரை மாட்சிப் படுத்தினார் (யோவா 17:4) அடுத்ததாக, கடவுள் இயேசுவை மாட்சிப்படுத்துகின்றார் (யோவா 12:28). நிறைவாகத் தூய ஆவியார் இயேசுவை மாட்சிப்படுத்துகின்றார். இன்றைய நற்செய்தியில் நாம் வாசிக்கக்கேட்ட, “….. அவர் என்னிடமிருந்து கேட்டு உங்களுக்கு அறிவிப்பார். இவ்வாறு அவர் என்னை மாட்சிப்படுத்துவார்” என்ற வார்த்தைகளிலிருந்து இதை அறிந்துகொள்ளலாம்.
இவ்வாறு தந்தை மகன், தூய ஆவியார் ஒருவர் மற்றவரை மாட்சிப்படுத்துவது அவர்களிடம் இருக்கும் அன்பையும், ஒற்றுமையையும் காட்டுகின்றது. இப்படித் தந்தை, மகன், தூய ஆவியார் ஒருவர் மற்றவரை அன்பு செய்வது மட்டுமல்லாது, அந்த அன்பை நம் உள்ளங்களிலும் பொழிகிறார்கள். அதை இரண்டாம் வாசகத்தின் இறுதியில் வருகின்ற, “நாம் பெற்றுள்ள தூய ஆவியின் வழியாய்க் கடவுளின் அன்பு நம் உள்ளங்களில் பொழியப்பட்டுள்ளது” என்ற வார்த்தைகளின்மூலம் அறிந்துகொள்ளலாம். ஆதலால், மூவொரு கடவுள் அல்லது தந்தையாம் கடவுள் நம்மீது அன்பைப் பொழிபவர் என்று சொல்லலாம்.
ஒப்புரவாக்கும் இயேசு:
கடவுளோடு நல்லுறவில் இருந்த மனிதன் தன்னுடைய கீழ்ப்படியாமையால் அவ்வுறவை முறித்துக்கொண்டான். இவ்வாறு முறிந்துபோன உறவு என்றும் தொடரவேண்டும் எனக் கடவுள் விரும்பவில்லை. மாறாக, அவர் மீண்டுமாக மனிதரோடு நல்லுறவு கொள்ள விரும்பினார். ஆதலால் அவர் தம் ஒரே மகனை இவ்வுலகிற்கு அனுப்பினார். அவர் சிலுவையில் சிந்திய இரத்தத்தின் மூலம் கடவுளோடு மனிதரை ஒப்புரவாக்கினார் (உரோ 5:10; 2 கொரி 5:18). இதைத்தான் பவுல் உரோமையருக்கு எழுதிய திருமுகத்திலிருந்து எடுக்கப்பட்ட இன்றைய இரண்டாம் வாசகத்தில், “நாம் நம் ஆண்டவராகிய இயேசு கிறிஸ்துவின் வழியாய்க் கடவுளோடு நல்லுறவு கொண்டுள்ளோம்” வாசிக்கின்றோம்
இதில் இன்னொரு முக்கியமான செய்தி என்னவெனில், இயேசு கடவுளையும் மனிதரையும் ஒப்புரவாக்கியது மட்டுமல்லாது, யூதர், பினவினத்தார் எனப் பிரிந்து கிடந்தவர்களையும் சிலுவையின் வழியாக ஒப்புரவாக்கினார் (எபே 2:16). இத்தகைய ஒப்புரவுப் பணியை இன்றைய முதல் வாசகத்தின் இறுதியில் நாம் வாசிப்பது போல இயேசு, மகிழ்ந்து செயலாற்றினார். எனவே, மூவொரு கடவுளில் மகனாம் இயேசுவை ஒப்புரவை அல்லது நல்லுறவை ஏற்படுத்துகின்றவர் என்று சொல்லலாம்.
வழிநடத்தும் தூய ஆவியார்
தந்தையாம் கடவுள் நம்மீது அன்பைப் பொழிகிறவர் என்றால், மகனாம் இயேசு நம்மைக் கடவுளோடும் மனிதரோடும் ஒப்புரவாக்குகின்றவர் என்றால், தூய ஆவியார் (முழு உண்மையை நோக்கி) வழி நடத்துகின்றவர் என்று சொல்லலாம்.
இன்றைக்குத் தங்களை ‘வழிகாட்டிகள்’ என்று சொல்லிக்கொள்ளும் பலர் மற்றவருக்கு நல்வழி காட்டாமல் தவறான பாதைக்கு இட்டுச் செல்கின்றார்கள். ஆங்கிலத்தில் Daddy’s Footprints என்றொரு பிரபலமான கவிதை உண்டு. இதை எழுதியவர் யார் என்று தெரியவில்லை. இக்கவிதை ஒரு மகன் தந்தையிடம் பேசுவது மாதிரி உள்ளது.
“அப்பா! கொஞ்சம் மெதுவாக நடங்கள். உங்கள் காலடிகளைப் பின்தொடர்ந்து வரும் நான் உங்கள் வேகத்திற்கு நடக்க முடியவில்லை! சில சமயங்களில் நீங்கள் என்னுடைய பார்வையை விட்டு மறைந்துபோய் விடுகின்றீர்கள். நீங்கள்தான் என்னுடைய உலகம் என்று வாழும் நான் வளர்ந்து பெரியவனாகும்போது வழிதவறிப் போய்விடக் கூடாது. மேலும் எனக்குப் பிறக்கும் மகன் நிச்சயம் என்னைப் பார்த்து வளர்வான். அப்போது வழிதவறிப் போன என்னைப் பார்த்து வளரும் அவன் இன்னும் வழிதவறிப் போவான். அதனால் மெதுவாக நடங்கள்” என்று அந்தக் கவிதை முடியும்.
வழிநடத்துகிறவர்களின் பணி (அது பெற்றோராக இருக்கலாம், ஆசிரியராக இருக்கலாம், தலைவராக இருக்கலாம்) எத்துணை முக்கியமானது என்பதை இந்தக் கவிதை நமக்கு உணர்த்துகின்றது இயேசு தூய ஆவியாரைக் குறித்துக் கூறும்போது, “உண்மையை வெளிப்படுத்தும் தூய ஆவியார் வரும்போது, அவர் முழு உண்மையை நோக்கி உங்களை வழிநடத்துவார்” என்கிறார். இங்கே முழு உண்மை என்பது கடவுளே. ஆகவே, தூய ஆவியார் நம்மைக் கடவுளை நோக்கி வழிநடத்துவார் என்று சொல்லலாம்.
இப்படித் தந்தையாம் கடவுள் நம்மீது அன்பைப் பொழிபவராகவும், மகன் இயேசு ஒப்புரவாக்குபவராகவும், தூய ஆவியார் முழு உண்மையை நோக்கி வழிநடத்துபவராகவும் இருக்கின்றார் எனில், நாமும் ஒருவர் மற்றவர்மீது அன்பைப் பொழிபவர்களாகவும், ஒப்புரவாக்குபவராகவும், முழு உண்மையை நோக்கி வழி நடத்திச் செல்பவர்களாகவும் இருக்கவேண்டும். இத்தகைய பணிகளை நாம் செய்யும்போது மூவொரு கடவுளின் பணிகளைத் தொடர்ந்து செய்பவர்களாவோம். அப்போது அன்பான கடவுள் நமக்கு எல்லா ஆசிகளையும் வழங்குவார்.
சிந்தனைக்கு:
‘அன்பு ஆன்மாவின் அழகு’ என்பார் புனித அகுஸ்தின். எனவே, அன்பிற்கு இலக்கணமாய், அன்பாய் இருக்கும் மூவொரு கடவுளின் விழாவில் ஒருவர் மற்றவரை அன்பு செய்து, ஆன்மாவிற்கு அழகு சேர்ப்போம். அதன்வழியாக இறையருளை நிறைவாகப் பெறுவோம்.

Comments are closed.